Το περιθώριο φερεγγυότητας - δηλαδή το κεφάλαιο που μια ασφαλιστική εταιρεία οφείλει να διατηρεί προκειμένου να τηρεί τις δεσμεύσεις της – αποτελεί αντικείμενο κοινοτικών οδηγιών από τη δεκαετία του 1990. Το 2002 υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μια πρώτη μεταρρύθμιση, το SOLVENCY I (Φερεγγυότητα Ι).
Με το SOLVENCY II (Φερεγγυότητα ΙΙ), η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να κάνει ένα βήμα ακόμα, θέτοντας κανόνες αξιολόγησης, όχι μόνο ποσοτικών στοιχείων, αλλά και ποιοτικών παραγόντων που επηρεάζουν την έκθεση σε κινδύνους των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Το SOLVENCY II – δεύτερη μεταρρύθμιση που τέθηκε σε εφαρμογή το 2016 – στηρίζεται σε τρεις θεμελιώδεις πυλώνες: ποσοτικές απαιτήσεις, ποιοτικές απαιτήσεις και απαιτήσεις πληροφόρησης.
Πρώτος πυλώνας
Ποσοτικές υποχρεώσεις
Έχει σαν σκοπό τον ορισμό των ποσοτικών ορίων των κινδύνων, αλλά και των ιδίων κεφαλαίων. Ο σχηματισμός των τεχνικών αποθεματικών πρέπει να γίνεται έτσι ώστε η επιχείρηση να είναι σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις ασφάλισης ή αντασφάλισης έναντι των ασφαλισμένων και των δικαιούχων, λαμβάνοντας υπόψη τις δαπάνες. Τα τεχνικά αποθεματικά θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από σύνεση, αξιοπιστία και αντικειμενικότητα και να επιτρέπουν τις συγκρίσεις μεταξύ των ασφαλιστών ή των αντασφαλιστών. Σε αυτόν τον πυλώνα το νέο σύστημα φερεγγυότητας περιλαμβάνει δύο απαιτήσεις κεφαλαίου : το απαιτούμενο κεφάλαιο φερεγγυότητας (επίπεδο κεφαλαίου το οποίο επιτρέπει στην επιχείρηση να απορροφήσει σημαντικές απρόβλεπτες ζημιές και να παρέχει εύλογη κάλυψη στους ασφαλισμένους και τους δικαιούχους) και το ελάχιστο απαιτούμενο κεφάλαιο (ελάχιστο επίπεδο κεφαλαίου το οποίο αποτελεί το όριο ενεργοποίησης της ύστατης εποπτικής παρέμβασης).
Δεύτερος πυλώνας
Εποπτικές δραστηριότητες (ποιοτικές υποχρεώσεις)
Αποσκοπούν στον εντοπισμό των επιχειρήσεων οι οποίες παρουσιάζουν οικονομικά, οργανωτικά ή άλλα χαρακτηριστικά που θα ήταν επιδεκτικά να οδηγήσουν σε υψηλότερο προφίλ κινδύνου. Απαιτείται από τις επιχειρήσεις αυτές να τηρούν μεγαλύτερο κεφάλαιο φερεγγυότητας, και/ή να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση των κινδύνων τους οποίους αναλαμβάνουν. Σκοπός εδώ είναι για τις επιχειρήσεις να βεβαιωθούν ότι κατέχουν ένα κατάλληλο επίπεδο κεφαλαιοποίησης αλλά και ότι διαθέτουν ορθή διαχείριση που τους επιτρέπει να υπολογίζουν και να ελέγχουν τους κινδύνους τους οποίους αναλαμβάνουν. Οι εποπτικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν επίσης την αυξημένη συνεργασία μεταξύ των εποπτικών αρχών σε συνδυασμό με ελέγχους εμπειρογνωμόνων.
Τρίτος πυλώνας
Υποβολή στοιχείων στις εποπτικές αρχές και δημοσιοποίηση στοιχείων (υποχρέωση πληροφόρησης)
Η υποβολή στοιχείων στις εποπτικές αρχές προχωρεί πέρα από την έννοια των κανόνων χρηματοοικονομικής ενημέρωσης και περιλαμβάνει διάφορα είδη πληροφοριών που είναι απαραίτητες έτσι ώστε οι εποπτικές αρχές να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Επιπλέον, η διαφάνεια και η δημοσιοποίηση πληροφοριών από τις επιχειρήσεις προς το κοινό συμβάλει στην ενίσχυση των μηχανισμών και της πειθαρχείας της αγοράς. Η πληροφόρηση αυτή αφορά στοιχεία όπως την οικονομική απόδοση ή ακόμα τα προφίλ κινδύνων.
Για περισσότερες πληροφορίες:
www.bankofgreece.gr
https://eiopa.europa.eu